Patron
Stefan Linke żył w latach 1898-1918. Do Łodzi przybył z okolic Kolna na Mazurach. Od najmłodszych lat pracował dla dobra publicznego. Będąc uczniem gimnazjum działał w organizacji skautowskiej, ucząc się postaw patriotycznych i chrześcijańskich.
Gdy wybuchła I wojna światowa, związał się z konspiracyjnymi organizacjami, których celem była walka o wolność ojczyzny. We wrześniu 1918r. Rada Pedagogiczna Gimnazjum Towarzystwa "Uczelnia", do którego uczęszczał młody Linke, wyraziła zgodę, aby uczniowie klas VIII, VII i VI wstąpili w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej. Pozwolono im także opuścić Łódź i rozpocząć bezpośrednią walkę niepodległościową. Stefan Linke otrzymał funkcję plutonowego i został wysłany w okolice Chełma, gdzie uczestniczył w formowaniu oddziału POW.
W dniu 11 listopada przyjechał do Łodzi po amunicję dla swojego oddziału. Tego dnia wziął udział w akcji rozbrajania Niemców. W budynku u zbiegu ul. Spacerowej (dziś al. Kościuszki) i Benedykta (dziś ul. 6 sierpnia) mieściło się Prezydium Policji niemieckich władz okupacyjnych. Stefan Linke znalazł się w grupie, której zadaniem było zdobycie tego miejsca.
W czasie ataku został ciężko ranny i zmarł po kilku dniach w szpitalu przy ul. Podleśnej (dziś ul. M. Skłodowskiej - Curie). Pochowany został na cmentarzu ewangelickim przy ul. Ogrodowej i Srebrzyńskiej.